Αναλήψεις καταθέσεων1,2 με 1,3 δις ευρώ παρά τα «τεχνικά προβλήματα» των τραπεζών

http://deltio11.blogspot.com/2011/05/12-13.html

Πηγή http://www.badmoney.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=474:-l-r-&catid=44:2011-05-17-12-53-26&Itemid=71

Για ακόμη μια φορά την προηγούμενη εβδομάδα αποδείχθηκε ποιο πραγματικά είναι το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας, όπου και φυσικά αναφερόμαστε στους πολιτικούς και τον τρόπο που συνεχίζουν να λειτουργούν αυτοί.


Παρακολουθώντας λοιπόν κανείς τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας βλέπει, έναν υπουργό οικονομικών να δηλώνει την προηγούμενη Δευτέρα ότι τα ρευστά διαθέσιμα της χώρας φτάνουν μέχρι τα μέσα Ιουλίου, την επόμενη ημέρα την κα Δαμανάκη να δηλώνει τα γνωστά περί επιστροφής της χώρας στη Δραχμή και το "κερασάκι στην τούρτα" να είναι το περιβόητο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με το γνωστό και αναμενόμενο αποτέλεσμα – φιάσκο.


Φυσικό επακόλουθο όλων των παραπάνω, απλά η χώρα να βουλιάζει ακόμη μια φορά στην οικονομική και όχι μόνο κατάθλιψη, η οικονομική δραστηριότητα κάθε μορφής να παραλύει και το χειρότερο ίσως από όλα να σημειώνονται μαζικές αναλήψεις καταθέσεων, οι οποίες σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες άγγιξαν τα 1,2 με 1,3 δις ευρώ.


Έτσι λοιπόν οι καταθέτες για ακόμη μια φορά τρομοκρατημένοι (απόλυτα λογικό) από όλα όσα γράφονταν, ακούγονταν και το χειρότερο από όλα όσα δηλώνονταν από τους ίδιους του πολιτικούς, έσπευδαν στις τράπεζες να τραβήξουν τις αποταμιεύσεις τους, υπό το βάρος ενός "μίνι" πανικού.


Μάλιστα οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα έντονο στην επαρχία, ενώ οι αναλήψεις ήταν κυρίως από ανθρώπους – νοικοκυριά με μικρές καταθέσεις. Επίσης, κάτι το οποίο όμως δεν έχει εξακριβωθεί, ήταν ότι συγκεκριμένη μεγάλη τράπεζα έδωσε εντολή να διακοπούν οι αναλήψεις, με τους εργαζομένους να επικαλούνται τεχνικά προβλήματα (κατ' εντολή της διοίκησης της τράπεζας). Την ίδια ώρα μαζικές αναλήψεις σημειώθηκαν από ΑΤΜ τραπεζών κατά τη διάρκεια και του Σαββατοκύριακου.


Ειλικρινά δεν ξέρουμε αν όλα αυτά τα "πολιτικά ευτράπελα" που συνέβησαν ήταν στημένα, πράγμα και το πιο πιθανό, είτε για να πιέσουμε την κοινή γνώμη να αποδεχθεί τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα, είτε για πιέσουμε έμμεσα τους ξένους εταίρους ότι πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή στην εφαρμογή την φορολογικής πολιτικής, είτε, το "κλασσικό", τα πολιτικά κόμματα να προσπαθήσουν να κερδίσουνε την εντυπώσεις. Ένα όμως είναι το σίγουρο, ότι όλα αυτά είναι απλά απαξιωμένες πολιτικές στρατηγικές των προηγούμενων δεκαετιών, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν αρμόζουν στην κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας.


Θα λέγαμε λοιπόν ότι όλα αυτά τα οποία γίνονται, σε συνδυασμό και με την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και τα νέα μέτρα που έρχονται (όπως οι μειώσεις του αφορολόγητου, οι νέοι φόροι κτλ), οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερο οικονομικό αδιέξοδο.


Έτσι λοιπόν τους επόμενους μήνες είναι σίγουρο ότι όλοι θα συζητάμε για μια μεγαλύτερη υστέρηση των εσόδων, την περεταίρω αύξηση της ανεργίας, τα νέα λουκέτα στην αγορά, τα οποία το ΥΠΟΙΚ, σε μια "οικονομική πολιτική για νόμπελ", θα προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει με νέα μέτρα που ως βάση θα έχουν την περαιτέρω μείωση των αποδοχών (είτε άμεση είτε έμμεση) του δημόσιου, αλλά και το ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα θα τολμούσαμε να πούμε ότι ένας από τους μεγάλους στόχους έτσι και αλλιώς είναι να ισοπεδωθούν τα εργασιακά δικαιώματα, λες και οι εργαζόμενοι είναι που φταίνε για την κρίση της χώρας).


Μάλιστα απορία μας είναι τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες, όταν το ΥΠΟΙΚ δε θα μπορεί να περικόψει άλλο τις δημόσιες επενδύσεις (από όπου και σχεδόν αποκλειστικά προέρχεται η μείωση του ελλείμματος η οποία σημειώθηκε τους προηγούμενους μήνες), όταν και θα βρεθεί πλέον μπροστά στο απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αλλά ξεχάσαμε, τότε θα επιλεγεί η απόλυση περίπου 80.000 με 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, ως η μοναδική λύση του προβλήματος, θυμίζοντας, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο σχόλιο, το τι συνέβη στην Ρουμανία, πριν από αρκετούς μήνες.


Τέλος, παρατηρώντας κανείς τον τρόπο που λειτουργούν οι πολιτικοί, κανείς δε μπορεί να αποκλείσει ότι θα έλθει εκείνη η ημέρα, στον απόηχο πάλι κάποιων τραγικών δηλώσεων ή κάποιου εσφαλμένου πολιτικού χειρισμού, που το φαινόμενο των μαζικών αναλήψεων θα μπορούσε να γίνει μη διαχειρίσιμο, με ότι αυτό συνεπάγεται.