Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

ΙΜΙΑ Ντοκουμέντο: Το σήμα του Α/ΓΕΝ προς τις μονάδες του Στόλου - Ώρα 2.04 31ης Ιανουαρίου

http://www.onalert.gr/stories/imia-ntokoumento-to-sima-tou-gen
Το σήμα ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε είναι από τον Αρχηγό ΓΕΝ αντιναύαρχο Γιάννη Στάγκα. Ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου 1996. Ώρα 2.04 το πρωί. Ο τότε Αρχηγός μη γνωρίζοντας προφανώς το “παιχνίδι” που εκείνη την ώρα παιζόταν σε πολιτικό επίπεδο έκρινε σκόπιμο να στείλει αυτό το σήμα προς όλες τις μονάδες του Στόλου που βρίσκονταν στο Αιγαίο και γύρω από τα Ίμια. Η στοχοποίηση του τουρκικού στόλου είχε ολοκληρωθεί! Όλα και όλοι ήταν έτοιμοι γι΄ αυτό που έμοιαζε αναπόφευκτο.

Έγραφε στο σήμα του ο Στάγκας:

“Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αν χρειαστεί όλοι σας θα φανείτε αντάξιοι της ενδοξου ιστορίας του ΠΝ.
Καλή τύχη και ο Θεός Μαζί σας”.

Διαβάστε ακόμη:

"Η νύχτα των Ιμίων όπως την έζησα" - Ένας αξιωματικός γράφει για τις ώρες της κρίσης

Είμαστε έτοιμοι για νέα Ίμια; Γιατί η απάντηση είναι ΝΑΙ

ΙΜΙΑ 1996 – ΑΘΗΝΑ 2014. Συμπεράσματα και η ύβρη στους νεκρούς

http://www.logiastarata.gr/2014/01/1996-2014.html

Για την Κρίση των Ιμίων, τις γνωστές, λιγότερο γνωστές ή και άγνωστες πτυχές της έχουν γραφεί πολλά και πιθανά τα επόμενα χρόνια όταν πολλοί από αυτούς που έχουν άμεση γνώση και συμμετοχή στην εξέλιξη της θεωρήσουν ότι οι συνθήκες θα είναι ώριμες ώστε να γραφούν – αποκαλυφθούν ακόμη περισσότερα.

Η θυσία των Πεσόντων Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, στα Ίμια την 31η Ιανουαρίου 1996, Παναγιώτη Βλαχάκου, Χριστόδουλου Καραθανάση και Έκτορα Γιαλοψού, που, όπως εύστοχα σημείωσε και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, στέλνει ένα διαρκές μήνυμα αυταπάρνησης και αφοσίωσης στην πατρίδα, αποτελεί παράλληλα για την ελληνική κοινωνία, τον πολιτικό κόσμο και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σύγχρονη παρακαταθήκη.

18 χρόνια μετά από τη μέρα που συγκλόνισε τη χώρα και τη θυσία των τριών αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, που πέθαναν εκτελώντας το καθήκον τους θα επιχειρήσουμε μία διαφορετική αποτίμηση της κρίσης, αποφεύγοντας τη συνεχή δημοσίευση των ίδιων και των ίδιων.

>Η Κρίση των Ιμίων ήταν πολύ οδυνηρή αλλά και πολύ ωφέλιμη. Πολύ οδυνηρή γιατί δυστυχώς σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή αποδείχθηκε ότι η χώρα όταν απαιτήθηκε… δεν μπόρεσε. Σαφώς, το «ποίος» και «γιατί» δεν επέτρεψαν στη χώρα να μπορέσει, έχουν πολύ μεγάλη σημασία αλλά δεν ανατρέπουν το τετελεσμένο, την πραγματικότητα δηλαδή που η κρίση δημιούργησε: τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.

Η διαπίστωση μπορεί για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να είναι ενοχλητική, προσβλητική, δυσάρεστη ή και μη ανεκτή αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι είναι πραγματικότητα, δηλαδή θα πρέπει να πορευτούμε με αυτή και να αντιμετωπίσουμε τις επαχθείς για τα ελληνικά συμφέροντα συνέπειες της. Αυτό είναι το κύριο ζητούμενο και σε αυτό θα πρέπει όλοι να αφοσιωθούμε.

Η Κρίση των Ιμίων ήταν όμως και πολύ ωφέλιμη, γιατί η Τουρκία «άνοιξε τα χαρτιά» της και… επίσημα (πολλοί τα έλεγαν και είχαν χαρακτηριστεί έως και γραφικοί), οπότε σε κανέναν στη χώρα μας δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία για τους μακροπρόθεσμους στρατηγικούς αντικειμενικούς της σκοπούς και το μέχρι που μπορεί να φθάσει για να τους υλοποιήσει εκμεταλλευόμενη κάθε ευκαιρία, ολίσθημα ή αδυναμία της ελληνικής πλευράς. Κατά συνέπεια, και αναφερόμαστε στο μέλλον, το «δεν γνώριζα», «δεν ήξερα» και τα λοιπά δεν έχουν καμία αξία κι ας το γνωρίζουν εκ των προτέρων αυτοί που μπορεί να τα επικαλεστούν σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

>Η άγνοια σκοτώνει ή στην καλύτερη περίπτωση οδηγεί σε ήττα. Η Κρίση των Ιμίων απέδειξε ότι η διαχείριση κρίσεων αλλά και το εθνικό σύστημα διαχείρισης κρίσεων δεν δημιουργούνται εκ του μηδενός ούτε λειτουργούν αυτόματα όταν οι εξελίξεις της στιγμής το επιβάλλουν.Απαιτείται συγκρότηση δομών, καθορισμός διαδικασιών και συστηματική εκπαίδευση. Μάλιστα η εκάστοτε πολιτική ηγεσία που είναι και ο τελικός λήπτης απόφασης θα πρέπει να εκπαιδευτεί τόσο στη φιλοσοφία όσο και τη διαδικασία χειρισμό κρίσεων και όχι να παρουσιάζεται το φαινόμενο της άγνοιας έστω και στοιχειωδών αλλά κρίσιμων δεδομένων όπως ήταν για την Κρίση των Ιμίων οι κανόνες εμπλοκής.

>Πλεονέκτημα σε τόπο και χρόνο. Η συντήρηση ενόπλων δυνάμεων που στα χαρτιά παρουσιάζουν εντυπωσιακό όγκο και ισχύ πυρός αλλά στην πράξη αδυνατούν να ανταποκριθούν άμεσα και κλιμακωτά σε ταχέως εξελισσόμενες καταστάσεις δεν αποτελεί απλώς κενό αλλά ουσιαστική αδυναμία η οποία είναι ελκυστική για εκμετάλλευση από τον αντίπαλο.

Πάντως σε ότι αφορά τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τα όποια «παθήματα» της Κρίσης των Ιμίων είναι εύκολα αντιληπτό ότι έχουν γίνει «μαθήματα» και ότι συστηματικά οικοδομούνται οι επιχειρησιακές δυνατότητες ώστε σε οποιαδήποτε τουρκική πρόκληση ή απόπειρα δημιουργίας τετελεσμένου η αντίδραση να είναι άμεση και αποφασιστική με δυνάμεις που μπορούν να επιτύχουν καθοριστικό πλεονέκτημα σε τόπο και χρόνο. Κι όλα αυτά παράλληλα με την προσπάθεια να μην πέσουμε θύματα της στρατιωτικής λογικής των Ιμίων, αφού η επόμενη κρίση θα είναι διαφορετική σε επιμέρους στοιχεία ή ακόμα και σε κάθε άλλη της διάσταση.

Στα 50 περίπου χρόνια του ελληνοτουρκικού γεωπολιτικού ανταγωνισμού θα έπρεπε να έχει γίνει αντιληπτό ότι η Τουρκία δρα όταν η επιτυχία είναι σχεδόν διασφαλισμένη και το ποσοστό αποτυχίας της επιλογής της πολύ μικρό. Επίσης δρα και όταν η ελληνική πλευρά εμφανίζεται νααμφιταλαντεύεται ή αναλώνεται σε πρακτικούς ή θεωρητικούς υπερβολικούς βερμπαλισμούς.

>«Αν δεν μπορείς να ξυστείς μόνος σου, μην περιμένεις να σε ξύσουν άλλοι». Ο ελληνικός εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός θα πρέπει να αποβλέπει στην απόκτηση από τη χώρα της μέγιστης δυνατής δυνατότητας να επιλύει ακόμα και με τη χρήση στρατιωτικής βίας, αν απαιτηθεί, τα όποια προβλήματα άμεσα χωρίς να περιμένει την εμπλοκή του ξένου παράγοντα.

Φυσικά πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι σε περίπτωση ελληνοτουρκικής κρίσης ή σύρραξης ο ξένος παράγοντας θα παρέμβει αλλά θα πρέπει να είναι απόλυτα κατανοητό ότι πρωτίστως θα προωθήσει τα συμφέροντα του τα οποία ακόμα κι αν συγκλίνουν, δεν θα ταυτίζονται με αυτά της χώρας μας. Ουσιαστικά και εθνικής σημασίας ζητήματα για την Ελλάδα, μπορεί να είναιδευτερευούσης ή/και ήσσονος σημασίας για τον όποιο ισχυρό, ακόμα κι αν σε στρατηγικό επίπεδο υπάρχει σύγκλιση. Οι όποιες ψευδαισθήσεις υπάρχουν, αν υπάρχουν, θα πρέπει να εγκαταλειφθούν άμεσα από όσους εμφορούνται από αυτές.

>Στο μέλλον ο ελληνοτουρκικός γεωπολιτικός ανταγωνισμός θα ενταθεί. Η επέκταση των ελληνικών ζωτικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω της κήρυξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), που αποτελεί για τη χώρα μας όπως και τις άλλες χώρες της παγκόσμιας κοινότητας δικαίωμα, είναι λογικό επακόλουθο ότι θα αυξήσει μελλοντικά την έντασή του ελληνοτουρκικού γεωπολιτικού ανταγωνισμού.

Μάλιστα κατά μία άποψη, έστω και αν αυτή ξενίσει κάποιους, και μόνο η προοπτική (και φυσικά ελπίζουμε απόδειξη με την ολοκλήρωση των ερευνών) της ύπαρξης κρίσιμου οικονομικού μεγέθους υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων εισαγάγει στην εξίσωση του ελληνοτουρκικού γεωπολιτικού ανταγωνισμού την παράμετρο του πλούτου. Και όπως είναι γνωστό η απόκτηση πλουτοπαραγωγικών πολιτικών αποτελεί από την εμφάνιση σχεδόν του ανθρώπου την κυριότερη αιτία αντιπαραθέσεων και συρράξεων.

>Εν κατακλείδι, εάν κάτι απέδειξε η κρίση των Ιμίων είναι ότι οι στρατιωτικές ικανότητες παίρνουν χρόνια για να οικοδομηθούν, ενώ οι προθέσεις και οι πράξεις του αντιπάλου μπορεί να καθοριστούν ακόμα και από ιδιοτελείς ή/και συγκυριακούς υπολογισμούς της στιγμής. Η ολιγωρία που προηγήθηκε της περιόδου των Ιμίων θυμίζει έντονα τη σημερινή κατάσταση.

Δυστυχώς οι απλές αυτές αλήθειες αποτέλεσαν το άλλοθι για τον παράνομο πλουτισμό απατεώνων πολιτικών (όχι το αντίστροφο) και στελεχών του παρασιτικού κρατικοδίαιτου μοντέλου που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μετά τη μεταπολίτευση. Είναι αυτό το σύστημα που με την αφροσύνη και αμετροέπεια (οικονομική και όχι μόνο) που όπως αποδείχθηκε επιδείκνυε συστηματικά ευθύνεται τελικά για το κατάντημα της Ελλάδας, μιας χώρας που αρνείται να προσαρμοστεί στα αυτονόητα, ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν «θύλακες» που δείχνουν ότι το διαζύγιό τους με την κοινή λογική είναι οριστικό…

Εν κατακλείδι, αυτό που οφείλουμε ως πολίτες, ως πολιτικό σύστημα και ως ένοπλες δυνάμεις στη μνήμη των τριών νεκρών των Ιμίων δεν είναι να επιδείξουμε την ίδια αυτοθυσία και αυταπάρνηση διακινδυνεύοντας ακόμη και την ίδια τη ζωή μας, όπως αυτοί χωρίς δεύτερη σκέψη ή δισταγμό έκαναν, αλλά να ακολουθήσουμε τον δρόμο που χάραξαν προωθώντας συστηματικά και αποφασιστικά τα εθνικά συμφέροντα.

Οφείλουμε όμως και να διορθώσουμε πολύ περισσότερα πράγματα διότι το να διαπιστώνει κανείς ότι στο όνομά τους κάποιοι πλούτισαν σε βάρος της πατρίδας για την οποία αυτοί θυσιάστηκαν, ενώ ζούσαν με πενιχρές αποδοχές, αποτελεί μέγιστη, ίσως δε και την απόλυτη, ύβρη.


ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ

http://attikanea.blogspot.gr/2014/01/blog-post_3474.html


Σε θυμάμαι….Δεκαπεντάχρονα παιδιά ήμασταν θαρρώ….
Γέλια, φωνές,τρεξίματα, όνειρα…


Σε περιμέναμε τις Κυριακές που θα έμπαινες στην σχολή, πρωτοετής ήσουνα, νομίζω…


Να σε δούμε με την στολή….
Σε θυμάμαι….
Πάντα με το χαμόγελο…
Σε θαυμάζαμε….


Ήσουν το πρότυπο μας…σαν και τον Χριστόδουλο θα γίνουμε λέγαμε…. Παιδικά όνειρα…



Και εσύ ερχόσουν καμιά φορά και μας μίλαγες….
Να μπαίναμε και εμείς στις σχολές….
Υπολογίζαμε τα χρόνια μήπως και σε είχαμε στην τελευταία τάξη….
Να φοράγαμε και εμείς την τιμημένη στολή του Έλληνα αξιωματικού…


Άλλος ιπτάμενος, άλλος Δόκιμος, άλλος
Εύελπις…


Να γινόμασταν σαν εσένα….


Όνειρα εφηβικά. άλλα πραγματοποιήθηκαν, άλλα
σκόρπισαν….


Σίγουρα τα σημερινά παιδιά σκέπτονται άλλα θέματα πιο σοβαρά ίσως…

Τα χρόνια πέρασαν…. Τα παιδιά γινανε άντρες…


Και ήρθε εκείνη η νύχτα…
Δεν θα την
ξεχάσω ποτέ…


Με ξυπνήσανε ξημερώματα… << Σήκω το ελικόπτερο έπεσε…>>


Η καρδιά μου πάγωσε…


Η θλίψη με καλημέρισε… Δάκρυα στα μάτια… Μετά μάθαμε ποιοι ήταν
μέσα.. κοιταζόμασταν με την αδελφή μου και δεν πιστεύαμε…


<< Ποιος Καραθανάσης
λέγαμε… δεν ήθελε να πιστέψει ότι ο συμμαθητής της στο σχολείο έπεσε…δεν ήθελα να
πιστέψω ότι το πρότυπο των παιδικών μας χρόνων ήταν νεκρός…


Στην κηδεία σου απέραντη
Θλίψη..


Βαριά η καρδιά μας… δάκρυα στα μάτια μας…δάκρυα και ο ουρανός….


Τα χρόνια περάσανε… Τα μαλλιά άρχισαν να γκριζάρουν…


Ακούσαμε σε μια εκπομπή
κάποιον να λέει ότι ήσουν άρρωστος…


Καρδιά είπανε και έπεσε το ελικόπτερο….Γελάσαμε
πικρά. Αυτός είναι ήρωας είπαμε…


Δεν μπορείτε να αμαυρώνετε έτσι τον χαμό του…
φωνάξαμε…κλάψαμε…βρίσαμε…


Μετά μάθαμε ότι ήσουν αντιπαραγωγικός… έτσι σε είπε
κάποιος… εσένα και τους χιλιάδες που φοράνε την Ελληνική στολή…


Αυτός ο κάποιος είπε
να πουν ότι την σημαία την πήρε ο άνεμος…


Δεν είναι δυνατόν είπαμε…Μα αυτός είναι ήρωας
έπεσε για την πατρίδα…


Τι πιο παραγωγικό έργο από αυτό…για το πανί που εσύ και οι σύντροφοι
σου ορκιστήκατε και χαθήκατε… Η καρδιά μας μαγκώθηκε… Δεν ακούμε καλά είπαμε…


Τώρα
τελευταία ακούσαμε ότι τα παιδιά μας διδάσκονται στα σχολειά ότι την περιοχή στην οποία πέσατε
εσείς, την διεκδικούμε από τους απέναντι…


]Δεν είναι δυνατόν είπαμε…Μα αυτοί πεσαν εκείνο το βράδυ
επειδή εκείνη η γη ήταν Ελληνική…


Κάποτε πριν αιώνες είπαν το << Ου καταισχύνω όπλα τα ιερά, ουδ’ εγκαταλείψω τον παραστάτην ότω αν στοιχήσω· αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων και μόνος και μετά πολλών· την πατρίδα δε ουκ ελάσσω παραδώσω... >>
Τι μεγάλη διαφορά στα νοήματα!!!.
Και εσύ φυσικά ακολούθησες αυτό το παράδειγμα.
Αυτό που ακολουθούν όλοι οι ήρωες…


Πίκρα στην καρδιά μας…Οργή και θλίψη τα μέσα μας….Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι
αισθάνομαι υπερήφανος που ζω σε αυτό το προάστιο που μεγάλωσες και εσύ και το στόλιζες με την
παρουσία σου…


Αισθάνομαι θλίψη όταν περνώ από κει που τώρα αναπαύεσαι… Στο βουνό…


Να ξέρεις ότι κάποιοι σου αποδίδουν τον στρατιωτικό χαιρετισμό είτε φορανε καπέλο είτε όχι…


Αισθάνομαι απέραντη θλίψη για σένα και για τα άλλα δύο παλικάρια που χαθήκατε στα ιερά νερά
του Αιγαίου μας…




Μας οδηγείς όμως… να κάνουμε το καθήκον μας προς την Πατρίδα….Εσύ και οι άλλοι που πέσατε


Για τα ιερά μας… Μας οδηγούν ο Βλαχάκος, ο Γιαλοψός, ο Ηλιάκης, ο Σαλμας και τόσοι άλλοι….


Δυστυχώς τόσοι πολλοί…


Αισθάνομαι υπερήφανος που υπήρξες το παράδειγμα για μας τα τότε παιδιά…


Αισθάνομαι υπερήφανος
που είσαι το παράδειγμα για τους σημερινούς άντρες….


Εκεί ψηλά που είσαι να μας βλέπεις και να χαμογελάς όπως τότε….όταν ήμασταν ακόμα παιδιά….

Χ. ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ Π. ΒΛΑΧΑΚΟΣ Ε. ΓΙΑΛΟΨΟΣ


ΑΘΑΝΑΤΟΙ



ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

πηγή email

Ίμια 18 χρόνια μετά (“θα τον ξεσκίσω τον μπινέ”)

http://www.antinews.gr/2014/01/31/243995/
Ένας Γάλλος συγγραφέας και ζωγράφος έγραψε κάποτε: «Δεν συγχωρώ ποτέ, αλλά μερικές φορές ξεχνώ».
Μπορεί, λοιπόν, να έχουν περάσει 18 ολόκληρα χρόνια από τότε που γράφτηκε μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της Ελλάδας. Μπορεί να ξεχνάμε ορισμένες φορές τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνες τις δραματικές ώρες στα Ίμια. Και μπορεί να μας έχει πάρει η μπάλα των Μνημονίων και να μην αποδίδουμε τις ανάλογες τιμές για τους ήρωες ή την χλεύη για τους προδότες, ωστόσο, ποτέ δεν πρόκειται να συγχωρήσουμε τους υπαίτιους εκείνης της εθνικής ντροπής.
Ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου του 1996, τρία παλικάρια, τρία Ελληνόπουλα χάθηκαν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου, υπηρετώντας την πατρίδα την οποία τσαλαπάτησαν πολιτικοί όπως ο Θεόδωρος Πάγκαλος που είπε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας ή και ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, που ευχαρίστησε δημόσια τους Αμερικανούς για την… δημόσια ταπείνωση της Ελλάδας. Ας πάρουμε, όμως, από την αρχή τα γεγονότα κι ας θυμηθούμε πώς φτάσαμε στην κρίση των Ιμίων.
1. Στις 25 Δεκεμβρίου 1995 το τουρκικό φορτηγό πλοίο Ακάτ προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στις βραχονησίδες και εξέπεμψε σήμα κινδύνου. Το λιμεναρχείο Καλύμνου –το πλησιέστερο στην περιοχή διέθεσε ρυμουλκό για να αποκολλήσει το τουρκικό πλοίο, αλλά ο πλοίαρχος αρνήθηκε, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και άρα οι τουρκικές αρχές είχαν την αρμοδιότητα να του προσφέρουν βοήθεια.
2. Στις 26 Δεκεμβρίου το λιμεναρχείο ενημερώνει την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο με τη σειρά του ενημερώνει το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών που απαντά στην ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα αναλάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε γενικότερα θέμα με τα Ίμια.
3. Στις 28 Δεκεμβρίου δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό. Την άλλη μέρα το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών επιδίδει διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, όπου αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπόντρουμ (Αλικαρνασσός) και ανήκουν στην Τουρκία.
4. Στις 25 Ιανουαρίου, κι ενώ το κλίμα είναι ήδη φορτισμένο ο τότε δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης κάνει το αυτονόητο. Υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από αυτά τα δύο νησιά
5. Δύο δημοσιογράφοι του γραφείου, της εφημερίδας Χουριέτ πιθανότατα, πηγαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια, κατεβάζουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Βιντεοσκοπούν την όλη επιχείρηση η οποία παίζει σε όλη την Τουρκία σκορπώντας ενθουσιασμό στη γειτονική χώρα. Η κατάσταση οξύνεται και ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία πηγαίνουν στην περιοχή.
6. Στις 28 Ιανουαρίου ελληνικό περιπολικό κατεβάζει την τουρκική σημαία από το ελληνικό έδαφος και ανεβάζει την ελληνική. Ομάδα «βατραχιών» μεταβαίνει στην Μεγάλη Ίμια και περιμένει.
7. Την επόμενη ημέρα ο κ. Σημίτης, φρέσκος πρωθυπουργός απειλεί με δυναμική αντίδραση την Τουρκία αν προκαλέσει. Κούφια λόγια αφού λίγο μετά η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ… προφητεύει ότι η ελληνική σημαία θα κατέβει από τα Ίμια την επόμενη ημέρα. Από πού; Από ελληνικό έδαφος. Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του εκφράζει την ελληνική θέση ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά. Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία.

8. Πρώτες πρωϊνές ώρες και τουρκικές δυνάμεις αποβιβάζονται στην μικρή Ίμια. Προηγουμένως, γύρω στα μεσάνυχτα συγκαλείται σύσκεψη με τον Θ. Πάγκαλο, τότε υπουργό Εξωτερικών, να αργεί να πάει διότι είχε… εκπομπή στην τηλεόραση. Λίγο μετά τις 4 το πρωί το μοιραίο ελικόπτερο φεύγει από τη φρεγάτα Ναυαρίνο και λίγη ώρα αργότερα χάνεται κάτω από πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες. Ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός είναι νεκροί βυθίζοντας την Ελλάδα στο πένθος.
9. Ξημερώματα. Οι Έλληνες βατραχάνθρωποι στη Μεγάλη Ίμια ακόμη περιμένουν διαταγή να επιτεθούν και να διώξουν τους Τούρκους από το διπλανό νησί. Ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ διαμηνύει σε Ελλάδα και Τουρκία το εξής: «No ships, no troops, no flags». Όχι πλοία, όχι στρατεύματα, όχι σημαίες. Που; Στο ελληνικό έδαφος. Η ελληνική κυβέρνηση το αποδέχεται ασμένως, ανοίγοντας από τότε το δρόμο για τη δημιουργία «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο. Είναι τότε που ο Πάγκαλος λέει ότι την ελληνική σημαία την πήρε ο άνεμος και ο Σημίτης ευχαριστεί τους Αμερικανούς για την παρέμβασή τους.
 Δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια μετά.
Λένε ότι ο χρόνος επουλώνει τις πληγές. Όταν όμως πρόκειται για εθνικά θέματα δεν υπάρχει γιατρικό για τις πληγές εκείνες. Η κρίση των Ιμίων, εκτός από τους τρεις νεκρούς Έλληνες στρατιώτες (που άγνωστο είναι αν έπεσαν λόγω καιρικών συνθηκών ή επειδή έριξαν οι Τούρκοι το ελικόπτερο), είχε κι άλλα θύματα. Την αξιοπιστία της Ελλάδας, την εθνική της υπερηφάνεια.
Δε μένουν πολλά για να πει κανείς και να ξεπλύνει την ντροπή. Οι πρωταγωνιστές ζουν και βασιλεύουν. Τους βλέπουμε καθημερινά να το παίζουν τιμητές. Ο Πάγκαλος από κανάλι σε κανάλι. Ο Σημίτης που θέλει να επανέλθει μέσω της Κεντροαριστεράς. Ο τότε υπουργός Αμυνας, Γ. Αρσένης, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκείνοι που δεν είναι εδώ για να μας πουν τη δική του αλήθεια είναι οι τρεις ήρωες που χάθηκαν στα νερά του Αιγαίου.
Το μόνο που μπορούμε να πούμε 18 χρόνια μετά είναι ένα:
Χριστόδουλος Καραθανάσης. Παρών.
Παναγιώτης Βλαχάκος. Παρών.
Έκτορας Γιαλοψός. Παρών.

Αγνή Παρθένε Δέσποινα, Αγγελικές φωνές παιδιών ψάλλουν την Παναγία μας

http://www.diakonima.gr/2014/01/30/%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B5-%CE%B4%CE%AD%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AD/

agniparthene
Ο ύμνος “Αγνή Παρθένα — Δέσποινα είναι ένας μη-λειτουργικός ύμνος, που συνέθεσε ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης τον 19ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως διευθυντής της Θεολογική Σχολής στην Ριζάρειο της Αθήνας.
Η παράδοση θέλει την Παρθένο να εμφανίζεται ενώπιον του Αγίου Νεκταρίου στο μοναστήρι της Αίγινας, και να του ζητάει να καταγράψει σε χαρτί έναν ιδιαίτερο ύμνο, όπου οι αγγελικές χορωδίες ήταν έτοιμες να το ψάλλουν. Αυτός ο Ύμνος ήταν ο “Αγνή Παρθένα — Δέσποινα”.

Αφήστε τα παιδάκια,να έρχονται σε Μένα (28 φωτογραφίες με παιδιά και Εικόνες) !!

http://proskynitis.blogspot.gr/2014/01/28.html































Τις φωτογραφίες από το διαδίκτυο συνέλεξε το proskynitis.blogspot.gr

ΙΜΙΑ - Ηρωισμός και Προδοσία (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΟΥ ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ)


http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/01/blog-post_3221.html

Συμπληρώνονται φέτος 18 χρόνια από τα δραματικά γεγονότα και την προδοσία των Ιμίων. ΤοΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ παρουσιάζει ένα ντοκιμαντέρ - φόρο τιμής στους ήρωες πεσόντες, με αναφορές στη διαχρονική προδοσία της Ελλάδας και του λαού της από τους ίδιους, ανάξιους και γραικύλους πολιτικάντηδες. 

Συνομιλούμε με τον Νίκο Βλαχάκο - αδελφό ενός εκ των θυμάτων, του Παναγιώτη Βλαχάκου - ο οποίος καταθέτει συγκλονιστικές λεπτομέρειες για τη μοιραία νύχτα της 30ής Ιανουαρίου 1996 και λέει τη γνώμη του για τους τότε πολιτικούς υπεύθυνους της τραγωδίας.


Παράλληλα, ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος πηγαίνει στην Μαρίνα Ζέας και μιλάει για το ξεπούλημά της στους Τούρκους, από τους «εθνοσωτήρες» της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος που βρίσκεται στον χώρο - ιδιοκτησία πλέον των εχθρών του Ελληνισμού, στέκει σιωπηλό μαζί με το θρυλικό υποβρύχιο «Παπανικολής» και διαμαρτύρεται για τη νέα αυτή εθνική προδοσία. 

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που σκοπό έχει να αφυπνίσει, έστω και λίγο, τους κοιμώμενους νεοέλληνες: Σε κάποιους ίσως ακουστούν σκληρά όσα ακούγονται, όμως είναι απολύτως αναγκαία για να συνέλθουμε από τον λήθαργο της τουρκολαγνείας και τουρκοπροπαγάνδας που μας έχουν ρίξει οι διάδοχοι των προδοτών των Ιμίων. 

Προδότες που δυστυχώς όχι απλά δεν τιμωρήθηκαν ή εξαφανίστηκαν, αλλά αυξήθηκαν, σε κάθε τομέα της ελληνικής κοινωνίας: Και που πρέπει με κάθε τρόπο να τους σταματήσουμε, για να μην πάει χαμένη η ηρωική θυσία των 3 παληκαριών στα Ίμια. 

Του Χριστόδουλου Καραθανάση, του Παναγιώτη Βλαχάκου και του Έκτορα Γιαλοψού. 

ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΩΝ Η ΜΝΗΜΗ!!! ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΟΥΤΕ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ!!! 

Έρευνα, Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σωτηρόπουλος 

Παραγωγή: ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ 


Τι πρέπει να κάνουμε…Η δικαιοσύνη κι όχι οι “Πολιτικοί” είναι το αίτιον

http://justiceforgreece.wordpress.com/2014/01/31/%CF%84%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%B9/scales_of_justice_statue_bath

“… οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ᾽ἀναγκαζόμενος, ὡς οὐκ άγαθοῦ ἰδίᾳ ὄντος, ἐπεὶ ὅπου γ ἂν οἴηταιἕκαστος οἷός τε ἔσεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν, λυσιτελεῖν γὰρ δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ…*”  
ΠΛΑΤΩΝ – ΠΟΛΙΤΕΙΑ 360C
Αυγερινός Χατζηχρυσός
Οσο μπαίνουμε πιο βαθειά στο καζάνι της κολάσεως που μας ετοιμάζουν ημμεδαποί γύπες κι αλλοδαπές ύαινες, πέρα από την αγανάκτηση μας, αναζητούμε τον δρόμο διαφυγής, την έξοδο κινδύνου.
Ενα πράγμα είναι υπερ-αρκετό να κάνουμε.
Να αποκτήσουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Αν δεν φτιάξουμε Δημοκρατικό Πολίτευμα, ο,τι και να κάνουμε θα πάει στο βρόντο, οι μπετατζήδες θα μας πίνουν το αίμα, οι καναλάρχες θα μας κοιμίζουν κι οι Πολιτικοί θα παραμείνουν οι πουτάνες τους (όπως έγραψε και ΤΟ ΒΗΜΑ)
Εξηγούμαι,
Πολλοί αφελείς Ελληνες, έστω κι από θυμό, έστω κι αν δεν το πιστεύουν, λένε “μια Χούντα μας χρειάζεται”, ίσως η καλύτερη διατύπωση θα ήταν “μια καλύτερη Χούντα μας χρειάζεται” γιατί αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι ούτε καν Αστική Δημοκρατία.
Για να σας προλάβω δεν είμαι  Αριστερός, οι οποίοι μιλάνε για πιο ουτοπικά, ιδανικά ίσως, αμεσοδημοκρατικά, μακάρι μέσω της τεχνολογίας να φτάσουμε σε τέτοια δημοκρατία, αλλά σήμερα δεν χρειάζεται να έχουμε τόσες απαιτήσεις, αρκεί να έχουμε την ουσία της Δημοκρατίας.
Αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι Δημοκρατία, αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι Δημοκρατία, περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία.
Αλλά δεν μπορούμε να έχουμε δημοκρατία, άν δεν έχουμε ….
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!
Οι λέξεις “δικαιοσύνη ” κι “ελληνες εισαγγελείς”, είναι στην εποχή μας,το συντομότερο ανέκδοτο μετά το “ΠΑΣΟΚος Πατριώτης”.
Υπερβολικό; ή απλώς η πραγματικότητα που όλοι ξέρουμε, αλλά κανείς δεν παραδέχεται;
Ξέρουμε όλοι τις περιπτώσεις.
Το έλλειμμα δικαιοσύνης, λοιπόν δεν είναι σύμπτωμα της διαφθοράς, αλλά το αίτιο.
Όπως κι ο Πλάτων είχε καταλάβει από νωρίς, η ανθρώπινη φύσις είναι σε διαρκή πόλεμο με την νόηση, από την μια είναι τα θηρία του ένστικτου της αυτοσυντήρησης κι από την άλλη το κάλλος, η αρετή και το ήθος (βλ.το απόσπασμα στην αρχή του άρθρου).
Ανάμεσα στις δύο φύσεις του ανθρωπίνου νου και ψυχής, είναι ένα τείχος.
Ενα τείχος που μας χωρίζει από τα ζώα, το τείχος είναι, το δίκαιον, που φέρνει ισορροπία στο χάος.
Φύλακες του τείχους είναι οι ΔΙΚΑΣΤΕΣ.
ΑΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΘΕΥΔΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΟΥΝ!
Αυτό έγινε στην Ελλάδα από το 1974 και μετά.
Έκλεψε ο Πρώτος την γλίτωσε, ακολούθησε ο δεύτερος κ.ο.κ. γέμισε ο τόπος καρχαρίες.
Οποιος νέος βγαίνει στην αγορά εργασίας τον πετάνε στην θάλασσα με τους καρχαρίες και του λένε κολύμπα. Μετά του λένε ανερυθρίαστα. “Μαζί τα Φάγαμε”.
Χωρίς δικαιοσύνη είμαστε ζούγκλα, όχι δημοκρατία.
Ακόμη και την μοναδική περίπτωση του Κοσκωτά η χούντα του χάους την χαρακτηρίζει ως το “Βρώμικο ’89″ ! ! ! Δηλαδή η Απόδοση δικαιοσύνης (φυλάκιση Κοσκωτά) είναι το λάθος, ενώ η ατιμωρησία η “Δημοκρατία” ! ! !
Ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, του όψιμου “σωτήρα” Ευ.Βενιζέλου, απλώς επισημοποίησε τον γάμο του Άνομου  με την Ατιμωρησία.
Το σύννομο έπαψε να είναι το ευνομον.
Αλλά ακόμη και με αυτόν τον νόμο, ποιος εμποδίζει τους δικαστές να τιμωρήσουν όλους τους άλλους (πχ Χριστοφοράκο, Λαυρεντιάδη κτλ);
Δεν είμαι νομικός, αλλά δεν είμαι και στραβός, σφυρίζουν τα δις γύρω μου, με φωτογραφικούς διαγωνισμούς, ακόμη και σήμερα που κόβουν μισθούς και συντάξεις και δεν κουνιέται φύλλο!
Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α !
Αν λύσουμε το πρόβλημα της ατιμωρισίας, νομίζω ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε με τις προκλητικές εξουσίες των Πρωθυπουργών.
Δηλαδή να επανέλθουν τα προνόμια του Προέδρου της Δημοκρατίας κι αυτός να εκλέγεται από τον λαό.
Αντικαταστήσαμε τον Ανακτα Μονάρχη με τον Πρωθυπουργό Μονάρχη.
Οποιος γίνεται Πρωθυπουργός στην Ελλάδα είναι στην πράξη ελέω Θεού Μονάρχης. (βλ.Χρ.Γιανναράς – Ψηφίζουμε μονάρχη, όχι κόμμα)
Διαγράφει όποιων γουστάρει κι αναδεικνύει όποιον γουστάρει κι βάζει και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να υπογράφει ο,τι ο ίδιος γουστάρει. Τι άλλο παράδειγμα θέλετε από τον Παπανδρέου που κυβερνάει δυο χρόνια με μια παρέα (συμ-μωρία που λέει κι ο Ζουράρις)
Τέλος να καταργηθούν τα προνόμια που διαχωρίζουν τις κάστες και τις συντεχνίες από τους υπολοίπους, να πάω και ποιο μακρυά ακόμη κι αυτό που αποκαλούν κάποιοι “Ανθρώπινα δικαιώματα” είναι στην πραγματικότητα προκλητικό προνόμιο.
Σε μια δίκαιη ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία δεν υπάρχουν ομάδες, αλλά άνθρωποι-πολίτες οι οποίοι είναι μοναδικοί κι ανεπανάληπτοι σε όλη την Ιστορία, οχι άνδρες, γυναίκες, ολυμπιακοί, παναθηναικοί, αλλά πολίτες!
Κάθε άνθρωπος έχει αξία γιατί απλά είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, δεν χρειάζεται να τον βάζεις σε υπο-ομάδες, αν τον αντιμετωπίζεις ως Μοναδικότητα στην Ιστορία;
Προνόμια προστασίας πρέπει να έχουν μόνο, τα παιδιά μέχρι να γίνουν κι αυτοί πολίτες που είναι κι ο μοναδικός τρόπος διαιώνισης μιας κοινωνίας.
Αν γίνει το πρώτο (κυρίως) αλλά και το δεύτερο ώστε να έλθει ισορροπία στην κοινωνία, ισσορροπία Ελληνική και δίκαιη.
Μια νέα κοινωνική Σεισάχθεια, ώστε να ακολουθήσει κι η οικονομική.
Το μόνο μας όπλο η Παιδεία και δη η Ελληνική Παιδεία.
ΠΑΡΑΤΗΜΑ
* Σε ελεύθερη απόδοση “…κανένας δεν είναι δίκαιος με την θέλησή του αλλά από ανάγκη· γιατί η δικαιοσύνη δεν είναι αφ εαυτού της κάτι το καλό, αφού εκεί που καθένας θα νομίσει πως μπορεί να αδικεί, το κάνει. Γιατί κάθε άνθρωπος νομίζει, ότι η αδικία τον ωφελεί πολύ περισσότερο απ την δικαιοσύνη, και θα’ ναι σωστή η γνώμη του, όπως θα υποστηρίζει, όποιος πιστεύει σ αυτήν την θεωρία. …” Πλάτων Πολιτεία.

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου