Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Προκλητική... ηρωοποίηση Σάββα Ξηρού στη σκηνή του Εθνικού - Ανέβηκε χθες η παράσταση που προκάλεσε σάλο αντιδράσεων

http://www.antinews.gr/action.read/ellada/proklitiki-iroopoiisi-sabba-ksirou-sti-skini-tou-ethnikou-anebike-xthes-i-parastasi-pou-prokalese-salo-antidraseon/4.104555
Τι μήνυμα στέλνει άραγε μια παράσταση που δραματοποιεί τον Ξηρό κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του φωτίζοντας τις σκέψεις ενός τρομοκράτη;
Που δίνει την αίσθηση, γελοιοποιώντας γιατρούς, αστυνόμους και ανακριτές, ότι ο Ξηρός ήταν το αδικούμενο πρόσωπο σε αυτή την ιστορία; Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα το κρίνουν οι θεατές ακόμα κι αν η παράσταση ολοκληρώνεται με τη φράση πως «καμία ιδέα δεν δικαιούται να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή».
Η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού άνοιξε ξανά. Υστερα από εντολή του καλλιτεχνικού διευθυντή Στάθη Λιβαθινού η επίμαχη παράσταση «Ισορροπία του Nash» ανέβηκε χθες για τελευταία φορά παρά την απόφαση της ματαίωσης την Πέμπτη. Η απόφαση πάρθηκε την τελευταία στιγμή, με τους δύο καλλιτεχνικούς διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής, Ανέστη Αζά και Πρόδρομο Τσινικόρη, να προσπαθούν να δικαιολογήσουν την επιλογή τους στο ανέβασμα του έργου. «Ο προηγούμενος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού είχε αναθέσει στην Πηγή Δημητρακοπούλου ένα έργο του Τένεσι Ουίλιαμς. Ομως για το φετινό ρεπερτόριο είχαν επιλεγεί άλλα δύο έργα του Ουίλιαμς. Ετσι αποφασίσαμε να αλλάξουμε το έργο και συμφωνήσαμε να ασχοληθούμε με το θέμα της δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Οταν ο Λιβαθινός άκουσε την ιδέα, μας απάντησε ότι τέτοια θέματα αναζητά η Πειραματική Σκηνή. Οπως συνέβη και στην Κρατική Σκηνή του Βερολίνου πέρυσι, έκλεισε παράσταση. Ενας τέτοιος οργανισμός είναι πάντα ευάλωτος στην κριτική», είπε ο Ανέστης Αζάς δηλώνοντας τη στήριξή του στον Στάθη Λιβαθινό. Αμέσως μετά τον λόγο πήρε η σκηνοθέτιδα της παράστασης Πηγή Δημητρακοπούλου η οποία τόνισε ότι η παράσταση δεν θα παρουσιασθεί με τα κανονικά κοστούμια και με υποβολέα σε περίπτωση που οι ηθοποιοί χρειασθούν βοήθεια με τις ατάκες τους».
Η παράσταση ξεκινά με τους «Δίκαιους» του Αλμπέρ Καμύ το οποίο επιχειρεί να σχολιάσει εκείνους που μιλάνε για επανάσταση χωρίς να είναι στην πρώτη γραμμή. Αλλά και για τα όρια ενός ανθρώπου-τρομοκράτη. Στο δεύτερο μέρος της παράστασης ο Σάββας Ξηρός… στο κρεβάτι της εντατικής. Το ημερολόγιο από το βράδυ που έγινε η σύλληψή του και η μεταφορά του στον Ευαγγελισμό μέχρι που καταλήγει στο κελί του. «Με κυριεύει η ιδέα να με αφανίσουν», αναφέρει ο Σάββας Ξηρός. Δίπλα του βρίσκονται τέσσερις άνθρωποι που αντιπροσωπεύουν τους γιατρούς, τους αστυνομικούς και τους ανακριτές οι οποίοι μιλούν… για την ηθική εξόντωση, αν επιζήσει, από τα όπλα μαζικής ενημέρωσης. Αναρωτιούνται παράλληλα «ποιον θα πιστέψουν οι πολίτες; Εναν τρομοκράτη ή την ευνομούμενη κοινωνία που τον έπιασε;».
Πέρα από τα ερωτήματα που δημιουργήθηκαν, προκύπτουν δύο ζητήματα. Το Εθνικό Θέατρο δεν μπορεί να ακολουθήσει κοινή γραμμή, ενώ παράλληλα δεν μπορεί να αφουγκραστεί την κοινωνία που είναι διχασμένη σε εκείνους που υποστήριζαν ότι το κατέβασμα της παράστασης ήταν ενδεδειγμένο ως ένδειξη σεβασμού στα θύματα της «17Ν» και σε εκείνους που θεώρησαν ότι πρόκειται για λογοκρισία.
Θυμίζουμε ότι το κόστος της επίμαχης παραγωγής των επτά παραστάσεων αγγίζει τα 30.000 ευρώ. Με το υπουργείο και την κυβέρνηση να συνεχίζουν να εκτίθενται με τη σιωπή και… την άγνοιά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου