Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα pemptousia. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα pemptousia. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

Πορεύονται στα τυφλά (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/porevonte-sta-tifla/
Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, όχι υλικά πράγματα. Αγάπη και προσευχή. Πρέπει να έχουν Θεό τα παιδιά, αλλιώς πορεύονται στη ζωή τυφλά, σαν τα άλογα ζώα, και έχουν ανάλογες συνέπειες. Να δίνετε Θεό στα παιδιά. Όταν τα παιδιά μετέχουν στα Μυστήρια, το Άγιο Πνεύμα τα φωτίζει παντού.
Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

Πώς πέθανε ο σύχρονος Λεωνίδας, Δημήτρης Ίτσιος;


Γεώργιος Τάτσιος, Πρόεδρος Συνδέσμου Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη

(προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=158612)
Μια παραλλαγή αυτής της σκηνής του θανάτου του σύχρονου Λεωνίδα, Δημήτρη Ίτσιου, καταγράφηκε πρώτη φορά από τον Ζαλοκώστα το 1944. Σύμφωνα με αυτήν ο Ίτσιος ξεναγείται στο πεδίο της μάχης από έναν Ταγματάρχη και ο διάλογος μεταξύ τους γίνεται μέσω ενός Γερμανού διερμηνέα. Στη συνέχεια ο Ταγματάρχης διατάζει έναν Επιλοχία να δέσει τον Ίτσιο σε ένα δέντρο και τον διερμηνέα να τον τουφεκίσει.
Μια ακόμη εκδοχή για τον θάνατο του Λοχία Ίτσιου παρουσιάζει ο ιστορικός Δρ. Ζιώγας Παναγιώτης στο βιβλίο του «Άνω Πορόια – Γενεαλογίες και Εικόνες» (σελ.426-427), 2005: «Οι Γερμανοί είχαν ήδη κυριεύσει τα γύρω υψώματα και είχαν πια κατηφορήσει στα Άνω Πορόια ως τη Ροδόπολη, όταν οι πολεμιστές αποφάσισαν, μετά από υπόδειξη Αξιωματικού που ήταν ήδη στα χέρια των Γερμανών, να αφήσουν το πολυβολείο και να παραδοθούν. Βγαίνοντας όμως πρώτος ο Ίτσιος, Γερμανοί στρατιώτες, επάνω από το σκέπαστρο του πολυβολείου πυροβόλησαν μόλις πρόβαλε το κεφάλι του Ίτσιου, που γεμάτος αίματα έπεσε αμέσως νεκρός. Τότε σταμάτησαν οι πυροβολισμού, και βγήκαν έξω και οι άλλοι πολεμιστές, ο Γιάννης Κοζάρτσης από τα Άνω Πορόια και ο Βαγγέλης Παπαβασιλείου από το Αμύνταιο Φλώρινας, που άφησαν δραματικές μαρτυρίες για εκείνες τις στιγμές.

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Ο πιστός μαθητής Θωμάς

ΘΩΜΑΣ: Ο (Α)ΠΙΣΤΟΣ ΠΙΣΤΟΣ
Ο απόστολος Θωμάς είναι γνωστός για την απιστία του. Μάλλον καλύτερα θα έλεγα για την πίστη του δια της αμφισβητήσεως. Επουδενί η στάση του αυτή μετά την Ανάσταση του Θεανθρώπου, δεν τον χαρακτηρίζει ως άπιστο. Και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με όσους αναζητούν τον Θεό διά των αισθήσεων τους, και οι οποίοι απογοητευόμενοι, Τον αρνούνται.
Αν διαβάσεις κάποιος την υμνογραφία της Κυριακής του Θωμά, θα διαπιστώσει κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό. Η χρήση του όρου «ἴδω» είναι διάχυτη στα τροπάρια του εσπερινού και του όρθρου της εορτής. Δεν είναι τυχαία μία τέτοια χρήση, καθώς ο Θωμάς ήθελε να δει για να πιστέψει. Έτσι, ομολογώντας ο ίδιος «ἐάν μή ἴδω ἐν ταῖς χερσίν αὐτοῦ τόν τύπον τῶν ἥλων, καί βάλω τόν δάκτυλόν μου εἰς τόν τύπον τῶν ἥλων, καί βάλω τήν χεῖρά μου εἰς τήν πλευράν αὐτοῦ, οὐ μή πιστεύσω», μας δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου που με τις αισθήσεις του και μόνο θα πίστευε στον αναστημένο Χριστό∙ συγκεκριμένα δια της αφής.
The-Incredulity-of-Saint-Thomas-1461_Duccio

Η θαυμαστή ζωή του μεγαλομάρτυρα αγίου Γεωργίου

http://www.pemptousia.gr/2017/04/i-thavmasti-zoi-tou-megalomartira-agiou-georgiou/

Στην ελληνική παράδοση υπάρχουν πολλές ιστορίες και θρύλοι για τον άγιο Γεώργιο. Όμως η αλήθεια είναι ότι ο άγιος αυτός, ο μεγαλομάρτυρας και τροπαιοφόρος, γεννήθηκε στην Καππαδοκία και σε ηλικία δέκα χρονών, εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του στην Παλαιστίνη. Εκεί ο Γεώργιος σε ηλικία 18 χρονών, κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό και γρήγορα αναδείχθηκαν οι στρατιωτικές του αρετές. Τα αξιώματα που του δόθηκαν είναι πολλά. Έφτασε να γίνει ακόμα και κόμης και να κερδίσει τη συμπάθεια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Τα πολεμικά του κατορθώματα διαδόθηκαν γρήγορα και ίσως έπαιξαν κι αυτά ρόλο στην ενίσχυση κάποιων θρύλων της παράδοσης. Όμως στην εκκλησία μας, κάθε φορά που τιμά τη μνήμη του αγίου Γεωργίου, δεν αναφέρεται σε θρύλους, αλλά στο μαρτυρικό του βίο, στη δύναμη της πίστης του, αλλά και στο θάρρος που ενέπνευσε στις σύγχρονές του και στις μετέπειτα γενιές χριστιανών που έδωσαν τις ζωές τους για τον Χριστό.

Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Υπόδειγμα μετανοίας σε έχομεν, Μαρία Αιγυπτία

http://www.pemptousia.gr/2017/04/ipodigma-metanias-se-echomen-maria-egiptia/

Ραφαήλ Χ. Μισιαούλης
Μια εξαίρετη γυναικεία ασκητική μορφή προβάλλει η Μητέρα μας Εκκλησία την Κυριακή Ε΄ των Νηστειών. Αυτή η μορφή είναι της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Μια μορφή προς μίμηση, με πολλά διδάγματα που ανακτά ο κάθε χριστιανός αντικρίζοντάς την. Ο βίος της Οσίας διασώθηκε από τον Όσιο Ζωσιμά και καταγράφηκε από τον Άγιο Σωφρόνιο Πατριάρχη Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου).
Η Οσία Μαρία έζησε την περίοδο του αυτοκράτορος Ιουστινιανού, τον 6ο αιώνα, στην Αίγυπτο. Σε ηλικία δώδεκα ετών άρχισε να ζει άσωτη ζωή, ικανοποιώντας τις ηδονές και απολαύσεις της σαρκός, όπου αυτή η ζωή διήρκεσε για δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια μέχρι που «ήλθεν εις εαυτόν»[2] να καταλάβει το σφάλμα της. Ζώντας αυτή τη ζωή δεν εισέπραττε χρήματα, απλώς ικανοποιούσε το πάθος της.

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Νικηφόρος Θεοτόκης, ένα υπόδειγμα εκκλησιαστικού ήθους

http://www.pemptousia.gr/2017/03/nikiforos-theotokis-ena-ipodigma-ekklisiastikou-ithous/

Νικηφόρος Θεοτόκης (15 Φεβρουαρίου 1731 – 30 Μαρτίου 1800)
Ο Νικηφόρος Θεοτόκης γεννήθηκε στις 15 Φεβρουάριου του έτους 1731 στην πόλη της Κέρκυρας και ονομάστηκε Νικόλαος κατά τη βάπτισή του. Ήταν το τέταρτο από τα επτά παιδιά του Στέφανου και της Αναστασίας Θεοτόκη.
Πρώτος διδάσκαλος του Νικηφόρου υπήρξε ο ιερομόναχος Ιερεμίας Καββαδίας, ένας από τους σημαντικότερους διδασκάλους της Κέρκυρας στην εποχή του, που επέδρασε πολύ στην προσωπικότητα του νεαρού Θεοτόκη και με τον οποίον διατήρησε πνευματικούς δεσμούς.
θεοτ12

Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

Χαίροις ο ζωηφόρος Σταυρός!

http://www.pemptousia.gr/2017/03/cheris-o-zoiforos-stavros/

Ραφαήλ Χ. Μισιαούλης
«Σταυρού πρόκειται σήμερον εορτή χορός αγγέλων σκιρτάτω· σταυρού θέατρον έρχεται δήμος βροτών προσκυνείτω· σταυρού το θείον υψούται κράτος πλήθος δαιμόνων φυγαδευέσθω»[1].
Βρισκόμενοι στο μέσον του πελάγου της Νηστείας, η Αγία μας Εκκλησία μας προβάλλει εις προσκύνηση το πανσεβάσμιο Ξύλο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, το νίκος των Βασιλέων και το καύχημα των Ιερέων, όπως τον ονομάζει ο υμνογράφος της Εορτής[2].
Η Εκκλησία καυχάται για τον Τίμιο Σταυρό και βιώνει το μήνυμά του σε κάθε σημείο της Θείας Λατρείας. Σε κάθε ακολουθία, σε ολόκληρη την εκκλησιαστική ζωή είναι διάχυτη η παρουσία του Ξύλου της ζωής.
stavroproskiniseos
Πηγή: agkyriaki.gr

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

40 χρυσά στεφάνια για 40 γενναίες ψυχές

http://www.pemptousia.gr/2017/03/40-chrisa-stefania-gia-40-gennees-psiches/


Είχε έρθει η ώρα. Είχε φτάσει η στιγμή να αποδείξουν τη δύναμη της πίστης τους. Οι σαράντα χριστιανοί στρατιώτες είχαν παρουσιαστεί μπροστά στον έπαρχο της Σεβάστειας Αγρικόλα και περίμεναν υπομονετικά. Ήξεραν ότι ο αυτοκράτορας Λικίνιος ήταν φανατικός εχθρός των χριστιανών κι ότι αυτός είχε διατάξει τον έπαρχο να τους βάλει σε πειρασμό. Όμως οι σαράντα στρατιώτες δε θα λύγιζαν τόσο εύκολα.
Sebasteia_mesa1
Ο Αγρικόλας στην αρχή τους ζήτησε να θυσιάσουν στα είδωλα κι εκείνοι ψύχραιμα αρνήθηκαν.

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

http://www.pemptousia.gr/2017/03/i-efchi-tou-agiou-efrem-tou-sirou/

Ραφαήλ Χ. Μισιαούλης, Φοιτητής Θεολογίας ΑΠΘ
Κατά την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μία μικρή αλλά σημαντική ευχή δεσπόζει στις ακολουθίες της Αγίας μας Εκκλησίας. Μια ευχή μικρή, αλλά περιεκτική, η οποία δεν απαγγέλλεται απλά, αλλά συνοδεύεται από κινήσεις μετανοίας. «Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου…». Η Ευχή αυτή, σύμφωνα με την Παράδοση, αποδίδεται σε έναν από τους μεγάλους δασκάλους της πνευματικής ζωής, τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο (28 Ιανουαρίου), τον Άγιο των δακρύων, όπως τον χαρακτηρίζει ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης.
Η δομή της ευχής αποτελείται από 3 μέρη. Στο πρώτο μέρος είναι η ικετευτική παράκληση από την απαλλαγή 4 παθών, στο δεύτερο μέρος είναι η ικετευτική παράκληση για την απόκτηση 4 αρετών και στο τρίτο μέρος είναι η συγκεφαλαίωση του ανωτέρου περιεχομένου.

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Κυριακή της Ορθοδοξίας: οι ιστορικές καταβολές της εορτής


Ραφαήλ Χ. Μισιαούλης, Φοιτητής Θεολογίας ΑΠΘ

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=153719]
Οι χρονογράφοι αναφέρουν ότι ο Ιωάννης τιμωρήθηκε από την Θεοδώρα με διακόσιες μαστιγώσεις[8] επειδή έξυσε τα μάτια του Χριστού, της Παναγίας και των Ταξιαρχών από μια εικόνα της Μονής Κλειδίου στον Βόσπορο, όπου εκεί είχε κλειστεί ο Ιωάννης. Στη συνέχεια η εκλογή του Μεθοδίου (τιμάται 14 Ιουνίου) στην θέση του. Έπειτα, αναστηλώθησαν παντού οι εικόνες[9] και ανασυστάθησαν όλα τα καταργηθέντα μοναστήρια και τα εκκλησιαστικά και μοναστηριακά κτήματα που είχαν κρατικοποιηθεί απεδώθησαν και πάλι στις εκκλησίες και στις μονές.
Έτσι, την 19η Φεβρουαρίου του 842, πρώτη Κυριακή των νηστειών, τελέσθηκε εορτή της ορθοδοξίας. Έκτοτε η πρώτη Κυριακή των νηστειών εορτάζεται ως «Κυριακή της Ορθοδοξίας».

Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

«Η Παναγία μας έδωσε για μια ακόμη φορά ζωή και σωτηρία»

Ασπασία Βερβαρέσου, Στρατιωτικός εν αποστρατεία

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=152310]
Με την θυγατέρα των αξίων και θαυματουργών, Άννα, γνωριζόμαστε διότι ανήκουμε στην Πολεμική Αεροπορία. Η Άννα το πρωί της Κυριακής 20 Νοεμβρίου, και ενώ με το μηχανάκι της όδευε στην οδό Αγίου Ιωάννου Θεολόγου και Μεσογείων, για να πάει στην Θεία Λειτουργία, να προσευχηθεί και αμέσως μετά να αναλάβει υπηρεσία, ένας απρόσεκτος ταξιτζής παραβίασε τον κόκκινο σηματοδότη και χτύπησε άσχημα την Άννα. Από τον κραδασμό το μηχανάκι βρέθηκε μακριά και η Άννα καρφωμένη στο παρμπρίζ του ταξί. Από το χτύπημα και το τίναγμα η Άννα έφυγε από την ζωή! Είδε να προχωρεί σε ένα φωτεινό διάδρομο, του οποίου στο τέρμα την περίμενε η παράσταση της Παναγίας της Γλυκοφιλούσσσας (σε αυτό το σέμνωμα της Μονής Φιλοθέου την είχαν τάξει οι αείμνηστοι γονείς της). Στο ίδιο χώρο είδε και την μητέρα της Ανθή όχι καταπονημένη, αλλά νέα, δυνατή και ακμαία. Η μητέρα της, αφού συνεννοήθηκε με την μητέρα μας Παναγία, την παρέλαβε και την επανέφερε στην ζωή. Δηλαδή με την Παναγία μας της έδωσε για μία ακόμη φορά ζωή και σωτηρία. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχει σπάσει το αριστερό πόδι και έχει και άλλα προβλήματα, γλίτωσε όμως τον θάνατο ή την αναπηρία ή την αφασία. Δοξάζει τον Θεό για την θεία προστασία. Οι γιατροί στο ΓΝΑ της λένε: «Υπάρχεις ακόμη ανάμεσά μας, διότι το θέλει ο Θεός. Είδες πολλούς αγίους και μεγάλη πρεσβεία. Ο ταξιτζής θα σε είχε κάνει κομμάτια!».

Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

Ιστορικό της Μονής Αρχαγγέλου Μιχαήλ Μοναγρίου

http://www.pemptousia.gr/2017/03/istoriko-tis-monis-archangelou-michail-monagriou/
Το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Μονάγρι, συμφώνως προς την παράδοση, ιδρύθηκε τον 7ον αιώνα, οπόταν μεγάλος αριθμός μοναχών της Παλαιστίνης, ένεκα των σφαγών από τούς Πέρσες στα 614μ.Χ., κατέφυγαν στην Κύπρο προς εξεύρεση ασφαλούς και καταλλήλου τόπου για άσκηση. Στη συνέχεια για μια μεγάλη χρονική περίοδο δεν υπάρχουν ιστορικές αναφορές σχετικές προς τη Μονή, παρ’ όλο που η ύπαρξή της σημειώνεται σε χάρτες της περιόδου της Φραγκοκρατίας.

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Συγχωρητικότητα, ανοχή, επιείκεια και κατανόηση: ένα μεγάλο αγώνισμα για τους Χριστιανούς (Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου † 2014)

http://www.pemptousia.gr/2017/02/sigchoritikotita-anochi-epiikia-ke-katanoisi-ena-megalo-agonisma-gia-tous-christianous/

Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου († 2014)

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=153104]
Να, ένα μεγάλο αγώνισμα για μας τους Χριστιανούς: Η συγχωρητικότης, η ανοχή, η επιείκεια, η κατανόησις. Δύσκολο το αγώνισμα, αλλά πολύ αναγκαίο για την ένωσί μας με τον Θεό, για την ειρήνη της ψυχής μας, για την σωτηρία της ψυχής μας. Είναι πολύ εύκολο να δημιουργηθή μεταξύ μας ψυχρότης και αντιπάθεια. Αλλά η συγγνώμη, που θα ζητήσουμε ο ένας απ’ τον άλλο και θα δώσουμε ο ένας στον άλλο, αμέσως διορθώνει το κακό, λιγοστεύει την απόστασι, φέρνει τον ένα κοντά στον άλλο, έτσι που ο ένας να χωράη μέσα στον άλλο κι όλοι μαζί να χωράμε μέσα στον Θεό. Τί ευλογία μεγάλη! Να χωράη ο ένας μέσα στον άλλο κι όλοι να χωράμε μέσα στον Θεό. Κι όπως ο Θεός μας χωράει όλους μέσα στην απεριόριστη ευρυχωρία της θείας αγάπης του, έτσι κι εμείς να διευρυνθούμε και να χωράμε όλους τους αδελφούς μας μέσα στην αγάπη μας.

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Η συγχώρησις των αδελφών προϋπόθεσις της ενώσεώς μας με τον Χριστό (Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου † 2014)

http://www.pemptousia.gr/2017/02/i-sigchorisis-ton-adelfon-proipothesis-tis-enoseos-mas-me-ton-christo/
Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου († 2014)
Ευχαριστούμε τον Κύριο, που μας αξίωσε κι απόψε, αδελφωμένοι όλοι, να εορτάσουμε την Κυριακή της Τυρινής· και θα μας αξιώση μετ’ ολίγον να συγχωρηθούμε και συγχωρημένοι και αγαπημένοι να μπούμε στην ευλογημένη και αγία περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Είναι Παράδοσις της Εκκλησίας μας και του Ορθοδόξου Γένους μας απόψε οι ορθόδοξοι Χριστιανοί και στις πόλεις και στα χωριά, εκεί που υπήρχε παλαιότερα ευσέβεια και όπου υπάρχει ακόμα κάποια ευσέβεια, οι Χριστιανοί να πηγαίνουν στον Εσπερινό της Συγχωρήσεως, να ακούν τα ωραία γράμματα, τα οποία ωθούν την ψυχή του ανθρώπου προς τον πνευματικό αγώνα, και εν συνεχεία να συγχωρούνται από τον ιερέα και μεταξύ των. Και μετά να πηγαίνουν στα σπίτια των, να παραθέτουν κοινή τράπεζα, συγγενείς και φίλοι, και να ευφραίνωνται οικογενειακώς. Και συγχωρεμένοι όλοι οι Χριστιανοί να αρχίζουν την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, και μάλιστα σε μερικά μέρη να κρατούν και το Τριήμερο.

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017

Άγιος Χαράλαμπος, ένας ταπεινός δούλος και θαυματουργός μάρτυρας του Χριστού

http://www.pemptousia.gr/2017/02/agios-charalampos-enas-tapinos-doulos-ke-thavmatourgos-martiras-tou-christou/
Αλέξανδρος Χριστοδούλου, Θεολόγος

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://bit.ly/2kl5ZOY]
Είχαν γδάρει το κεφάλι του Αγίου Χαραλάμπους οι δύο μάρτυρες δήμιοι. Οι άλλοι, που τους διαδέχθηκαν, άρπαξαν τις χειράγρες, που ήσαν κάτι σαν σιδερένια χέρια με μυτερά νύχια. Άρχισαν λοιπόν μ’ αυτές, απάνθρωπα να του ξεσχίζουν τις σάρκες. Τρομερό το μαρτύριο. Ο Άγιος παρέμεινε προσευχόμενος.
Ξαφνικά όμως, συνέβη κάτι το περίεργο και θαυμαστό: Οι χειράγρες, τα σατανικά δηλ. όργανά τους, με τα οποία τραβούσαν λωρίδες από το σώμα του Αγίου, στόμωσαν! Δεν μπορούσαν να σχίσουν το δέρμα και τις σάρκες του Αγίου! Τότε οι βασανιστές έλεγαν κατάπληκτοι:
— Τι συμβαίνει; Μήπως αυτός εδώ είναι ο ίδιος ο Χριστός και ήλθε να μας τιμωρήσει; Μήπως ο Θεός, που πιστεύει ο Χαράλαμπος, είναι αληθινός και γι’ αυτό στομώνει τις χειράγρες;
Τότε ο δούκας της Μαγνησίας Λούκιος, θέλοντας να συμπαρασταθεί στον έπαρχο Λουκιανό σηκώθηκε και βρίζοντας στρατιώτες, δούλους και βασανιστές, αρπάζει αμέσως μόνος του τις χειράγρες και μανιασμένος θέλησε να τις μπήξει στο γέρικο και ασκητικό σώμα του Ιερομάρτυρα. Ο Θεός όμως, για να ενισχύσει την πίστη του Αγίου και για να του δείξει ότι βρίσκεται κοντά του και παρακολουθεί τους πόνους του, έκανε το θαύμα Του. Κόπηκαν αμέσως τα χέρια του δούκα από τους αγκώνες και κάτω και έμειναν κολλημένα με τις χειράγρες στο σώμα του Αγίου! Τρομαγμένος τότε ο δούκας, πονώντας και αυτός αφόρητα, έπεσε κάτω, φωνάζοντας, κλαίγοντας και λέγοντας:
— Βοηθήστε με. Αυτός εδώ είναι επικίνδυνος. Μου έκοψε τα χέρια. Σώστε με… Σώστε με. Βοηθήστε με… Είναι μάγος…

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Μαγεία και σατανισμός: διαρκείς προκλήσεις και σήμερα

http://www.pemptousia.gr/2017/02/magia-ke-satanismos/

Αρχιμ. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, Πρωτοσύγκελος Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης
Στη σημερινή εποχή, εποχή εκπτώσεων σε κάθε επίπεδο, η ενασχόληση πολλών, ακόμη και «πιστών» Χριστιανών περισσότερο με τη μαγεία και πολύ λιγότερο -βεβαίως- με τον σατανισμό, δείχνει ότι ο Άνθρωπος περνάει βαθιά κρίση, λογικό εξαγόμενο της λανθασμένης σχέσης του με το Θεό, τον εαυτό του και τον πλησίον. Οι μαγικές και σατανιστικές πρακτικές έρχονται να καλύψουν αυτό ακριβώς το κενό….
parathritirio3

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου