ΗΘΙΚΗ ΚΡΙΣΙΣ
Παρ᾽ὅλον ποὺ ἐπανειλημμένως ἔχουμε ἀναφέρει - ὑπερτονίσει ὅτι οἱ κοινωνικές, οἰκονομικές, πνευματικές, ἐθνικὲς κρίσεις, ποὺ διερχόμεθα τὰ τελευταῖα 70 ἔτη, εἶναι ἀπόρροια τῆς ἠθικῆς κρίσεως, ἐν τούτοις ἀναγκαζόμαστε νὰ ἐπαναλάβουμε : ὅλες αὐτὲς οἱ κρίσεις εἶναι ἀποτελέσματα τῆς ἠθικῆς σήψεως καὶ καταπτώσεως, ποὺ μᾶς καλλιεργοῦν ντόπιοι καὶ ξένοι ἰθύνοντες ἀμέσως ἢ ἐμμέσως! ! ! . . .
Ὁ ἄνθρωπος δυστυχῶς ἔχει μεγάλη ἀδυναμία νὰ ἀσχολῆται μὲ κάτι, μὲ κεντρομόλο δύναμι « ἄρτο καὶ θεάματα ». Οἱ ἰθύνοντες τὸ διέγνωσαν καὶ τοῦ τὸ ἀποθέωσαν αὐτὸ τὸ αἴτημα : τοῦ προσφέρουν ἀφθονότατα αἰσχρότατα θεάματα καὶ προσπαθοῦν παντοιοτρόπως νὰ τὸν ναρκώσουν διὰ νὰ τὸν ἐκμεταλλευθοῦν καὶ νὰ τὸν χειραγωγήσουν – ποδηγετήσουν! ! ! . . .
Ἄλλοτε μὲν τοῦ προσφέρουν ἀφθονότατο ἄρτο γιὰ νὰ τὸν ὁδηγήσουν εἰς τὴν ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία καὶ νὰ τὸν ἐκμαυλίσουν καὶ νὰ τὸν μετατρέψουν σὲ ἠθικὸν ῥάκος διὰ τῶν ἀφθονοτάτων αἰσχροτάτων θεαμάτων, ἄλλοτε δὲ νὰ τοῦ στεροῦν ἀκόμη καὶ αὐτὸν τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο γιὰ νὰ τὸν ὁδηγοῦν στὶς αὐτοκτονίες.